Uppskeran er tilbúin, hún gekk mjög snurðulaust í ár. Djöfullinn var þó í skottinu: Síðustu daga uppskeru rófunnar byrjaði veturinn tímabundið með miklu frosti og miklum snjó meðan á uppskerunni stóð. Og það á meðan við þurftum að hætta að uppskera rófur fyrir mánuði síðan vegna þess að það var of heitt.
Það getur verið rangt; þannig vinnur þú í fullri sól, 25 gráður á höfðinu og nokkrum vikum síðar er snjór og næturhitinn kominn niður í mínus 20 gráður. Það er krefjandi loftslag sem við stöndum frammi fyrir hér í Alberta. Það var svo heitt í byrjun október að við gátum aðeins uppskera á nóttunni eftir pöntun verksmiðjunnar. Verksmiðjan vildi ekki taka á móti rófum sem höfðu verið uppskornar í hitanum yfir daginn. Svo ganga hlutirnir því miður ekki svo hratt lengur en við urðum að gera það.
Við eyðum venjulega þremur vikum í að uppskera kartöflur (þar á meðal eina viku til afhendingar frá landi) og aðrar tvær vikur í að uppskera rófur. Og við vorum vel að því komnir þegar veturinn kom. Svo það kom fyrr en vonir stóðu til. Það er þá svo kalt að allt frýs strax. Rófurnar geta síðan fryst á oddinn. Sem betur fer var það ekki mjög slæmt fyrir okkur en sumir samstarfsmennirnir þar sem við hjálpuðum til við uppskeruna urðu fyrir verulegum frostskemmdum. Þessar rófur eru unnar strax, svo það er ekki vandamál út af fyrir sig. Um miðjan september til byrjun október er besti tíminn til að uppskera til geymslu í Alberta.
Að lokum náði búskapur okkar 75 til 80 tonnum af rófum á hektara, með sykurinnihald að meðaltali 20.34 prósent. Það síðastnefnda er meira en í Hollandi, ég veit. Við skuldum þessu hinni mörgu sól sem við höfum fengið. Akkurarafraksturinn var kannski ekki eins mikill og í Hollandi, vegna styttri vaxtartíma. En að lokum snýst allt um hvað þú færð út úr því og þessar rófur innihéldu sykur.
Í minni fyrri dálkur Ég benti nú þegar á að við höfum fengið færri kartöflur vegna kórónu. Ætlunin var að stækka kartöflurýmið okkar (um það bil 500 hektarar á þessu ári) um 20 prósent. Í aðdraganda þessarar stækkunar vorum við þegar í óðaönn að byggja nýja geymsluaðstöðu til að geyma þessar auka kartöflur. En vegna kórónu hefur franska kartöfluiðnaðurinn stöðvast um allan heim og því miður var stækkun landareignar okkar hætt.
Merkilegt nokk, það virðist nú vera að skortur sé á hráefni hjá frönsku frönsku framleiðendunum í Norður-Ameríku (svo Kanada og Bandaríkjunum). Þeir hlaupa á 80 til 90 prósentum af getu sinni til þess að halda áfram að hlaupa. Iðnaðurinn hafði haldið að hann myndi geta keyrt á gömlu uppskerunni í langan tíma en vinnsla hennar hefur gengið hraðar en búist var við; gamla uppskeran var horfin í byrjun ágúst. Salan tekur við sér á ný í þessum heimshluta. Ólíkt Hollandi borðar fólk á veitingastöðum hér og það er líka mikil sala í gegnum gegnumkeyrslurnar. Fyrir vikið fóru fyrstu kartöflurnar okkar (50 hektarar) ekki einu sinni í geymslu, verksmiðjurnar vildu fá þær strax.
Nýju geymsluskúrarnir okkar eru nú tilbúnir. Þetta er byggt á vexti og vegna þess að 20 prósent auka kartöflurækt var hætt, höfðum við nóg pláss í þessum skúr. Það inniheldur um 25,000 tonn af kartöflum og við höfum nú afhent um 3,000 til 4,000 tonn. Við notuðum lítinn hluta af plássinu sem var eftir, gott fyrir 8,000 tonn, til geymslu á síðustu uppskeruðu rófunum. Þessir verða fljótlega sendir á söfnunarstaðinn þar sem sýni verður tekið og hlaðið í verksmiðjuna. Venjulega komum við með rófurnar beint frá landi á þennan stað, en vegna veðurs höfum við kosið að uppskera enn meira en venjulega til að koma þeim út í tæka tíð. Við uppskerum 300 hektara rauðrófur með tólf raða haus og síðan tvær sex raða dráttarvélar, svo við höldum áfram.